پس کی

گفته بودی

روزی با فراغت و آسودگی،

سر فرصت و مجال به خویش خواهم پرداخت و از خود حساب خواهم کشید..

پس کو؟پس کی؟....

گفته بودی

روزی دور از هیاهوی زندگی،

شبی را تا صبح با خود خلوت خواهم کرد

و در نهانخانه ی خویش آینه ی مراقبت را پیش رو خواهم نهاد و با خودم بی پرده و بی مجامله رک و راست حرف خواهم زد...

پس آن روز و آن شب کی خواهد رسید؟!..

امروز فردا می شود

و فردا هم پس فردا خواهد گشت...

روزها،هفته ها،ماه ها و سال ها می گذرد

ولی آن فرصت نمی دانم کی و کجا دست میدهد...

امام علی (ع)

 

 

 

آن شب تنهاترین شب کوفه بود و خسوفی ترین شب تاریخ، چند پاره ابر تیره و سیاه بر شهر کوفه سایه انداخته بود. روحی الهی در سکوت غمگین شب به پرواز ملکوت درآمده بود. مرغابی ها غمگینانه ترین آوازها را به گلوی شب ریخته بودند، زمین از این فاجعه می لرزید و ستونهای مسجد کوفه مرثیه سر داده بودند. علی(ع) آن مرد عدالت، در بستر شهادت آرمیده بود، عرشیان نگران این صحنه با یکدیگر نجوا می کردند. محراب کوفه در سکوتی غنوده بود. بیوه زنان و طفلان بی پدر، درغبار سنگین آن لحظه های جان فرسا دیده ها را بر در دوخته و منتظر باز شدن آن با دستان یتیم نواز مولایشان بودند که باز هم پدر و پناهشان بیاید و برایشان قوت شبانه بیاورد. آری شانه های زخمی علی(ع) به انبان نان و خرما الفتی دیرینه داشت و ایتام و بی پناهان با طنین گامهای او مانوس بودند. هان ای زمینیان با علی چه کردند...؟این سوالی بود که آسمانیان از اهل زمین می پرسیدند شب می رفت تا به صبح برسد که ناگهان حزن انگیزترین فریادها از خانه علی(ع) برخاست. کوفه درمیان دستان آکنده از شرمش، مردمی از تبار عرشیان را با فرق شکافته به عرشیان تقدیم می کرد. تاریخ هم از عمق این فاجعه تام می گریست و خطاب به زمینیان می گفت...؟ ای مردم با تجسم عدالت چه کردید؟ ننگتان باد که با وسوسه های شیطانی، دستان خود را به خون بهترین انسان آلودید... آیا نیندیشید که زمین، لحظه های بدون علی(ع) را چگونه سر کند؟ شب بدون مناجات علی(ع) چگونه سحر کند؟نفرین بر آن دستان مظلوم کش که خاک نشینان را باز هم بر خاک نشاندند و زخمی عمیق در سینه درد آلود تاریخ بشر نشاندند، زخمی که با هیچ مرهمی التیام نمی یابد.

نیمه رمضان

  السلام علیک یا معز المومنین  

 نیمه رمضان مصادف با زادروز میلاد اولین فرزند علی بن ابی طالب علیه السلام و اولین سبط و نواده آخرین پیامبر الهی است . حسن ابن علی که دومین امام شیعیان و پنجمین خلیفه ظاهری مسلمانان بود نقشی بسیار دشوار در تاریخ اسلام داشتند . صلحی که ایشان در برابر پسر حرب ، معاویه بن ابیسفیان انجام داد باعث تغییر تحولی اساسی در تاریخ گشت و ماهیت اصلی و واقعی دشمنان اسلام را معین کرد .  

در بعد فردی هم حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام فردی فوق العاده و استثنایی بودند و در کرامت و محبت و صبر و بردباری زبانزد همگان گشتند .

 

میلاد حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام ، کریم آل طه بر عاشقان حضرتش مبارک باد . التماس دعا