با من بمان

کبوتر ذهن خالی ام دوباره بسوی تو پر میکشد ٬ دوباره سکوت سنگین این اتاق تو را به یاد من می آورد ! در پهنه ی وسیع قلب کوچکم جای جای تو پیداست !  

وقتی که نیستی غمگینم و بی تاب و وقتی که هستی آزاد و رها !  

مثل یک پرنده ی آزاد !

 

صدای تو می نوازد دل را ! و کلام تو آرام می دهد جان را !

با منی ...

حس میکنم که با منی ...

تنهایم مگذار !!!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد